Monday 30 March 2009

Zelf-bevestiging

De ‘self-affirmation theory’ zegt dat je informatie zoekt en opslaat die je zelfbeeld bevestigd. Het is een strategie om bedreigende informatie voor je zelfbeeld buiten te sluiten of geen schade aan te laten richten. In het kader van deze theorie overkwam mij vandaag iets illustrerends. Ik wilde een stukje schrijven over creatief denken. Het is hip, het past in de belevingseconomie, en ik wil ook wel in verband worden gebracht met creatief denken. Het spreekt me gewoon aan. Ik zie mijzelf als een creatief denker. En iedereen, ook ik, wil een positief zelfbeeld in stand houden. Mijn verhaal begint alsvolgt:

Het zogenaamde ‘rechterhersenhelft’ denken wordt als steeds belangrijker genoemd in de economie van tegenwoordig, en in de economie van de toekomst. Creativiteit, intuitie, en gevoel (en ruimtelijk inzicht, maar dit lokt vaak reacties uit), zijn de krachten van het rechterhersenhelft-denken. Feitelijk valt dit te betwisten, maar, mens als we zijn, we willen het graag indelen. Logica, pragmatisch denken en redeneren, de meer ‘mannelijke’ kwaliteiten, behoren toe aan de linker hersenhelft. Men schijnt normaal gesproken een voorkeur te hebben voor een van deze twee denkmanieren. Natuurlijk zijn hier testjes voor in het leven geroepen... ik ben gek op testjes. Hier komt echter de bedreiging: er kwam uit dat ik beide hersenhelften even sterk gebruik ...hierin werd geconcludeerd dat ik vaak voor dilemma’s zou komen te staan omdat ik geen denkwijze kon kiezen, en daarmee besluiteloos zou achterblijven. Omdat ik natuurlijk niet wilt achterblijven met zo’n suf zelfbeeld, en ook niet de creatieve en intuïtieve denker werd genoemd die ik wilde zijn, zocht ik toch nog even verder tot ik iets vond wat me wel aanstond:

“Chaotische mensen met een dominante rechterhersenhelft beschouwen we vaak als creatievelingen. Maar creatieve mensen beschikken vooral over een goede samenwerking tussen de linker- en rechterhersenhelft. Ze zijn in staat snel te schakelen tussen beide helften. Ze combineren de fantasie uit de rechterhersenhelft met de analyse uit de linkerhelft. De beste – ook creatieve – prestaties lever je als je beide hersenhelften inschakelt.” (Brand-id).


Dit noem ik nou selectieve waarneming, zelfbevestiging, én creatief omgaan met waarheden.

Personal branden voor vrouwen - the female factor

Zaterdag bij een workshop personal branding voor vrouwen geweest in Delft - van Tessa Faber (Making Sense Coaching). Ik vond het helemaal leuk! Ik heb natuurlijk een aantal foto's gemaakt. Een van de fleurige aanwezigen heeft er een artikel over geschreven. Er hing een sfeer van vertrouwen, openhartigheid en respect. Personal branding voor vrouwen, misschien wel dubbel zo belangrijk. De vrouw wordt door Tessa vergeleken met een diamant: schitterend in al haar facetten, veelzijdig door haar vele rollen in het leven, waar ze zo in probeert uit te blinken. Het personal branding heeft nog zo de lading van gelikte marketing of reclame, van een flitsende buitenkant, van een nep-imago.


Het tegenovergestelde is waar! We hebben diep nagedacht, maar ook geknipt en geplakt, en gelachen. Even back to basics, waar gaat het nou helemaal om in het leven... toch niet om een gladde buitenkant?

We mochten nadenken over een metafoor die onze essentie weergaf... hm. Daar kom ik nog op terug. We mochten ook ons motto weergeven op een Delfts blauw tegeltje. Ik kon hem invullen, want ik heb hem:



Nu moet ik het aléén nog maximaal in de praktijk gaan brengen...

Thursday 19 March 2009

The League of Extraordinary Gentlemen

Oftewel, zoiets als het genootschap van buitengewone heren (en dames). Het samenstellen van je dreamteam kan een logisch vervolg zijn bij het ontwikkelen en ontvouwen van je personal brand. Dit zou ik graag willen illustreren met het verhaal van the league of extraordinary Gentlemen. Het is oorspronkelijk een strip, maar in 2003 ook verfilmd met Sean Connery in de hoofdrol. De kwaliteit van de film daargelaten, richt ik mij op het verhaal en het idee.

Een onwaarschijnlijke bende helden en antihelden wordt door het ministerie gerekruteerd en samen vormen ze the league. Samen, dienen ze de wereld te redden van haar ondergang. Een aantal terugkerende thema’s in deze film is: onverwachte bondgenoten, onverwachte helden. Sta open en laat je verrassen. Met een open frame of mind zullen veel onverwachte wendingen met leuke effecten op je pad komen.

Net als in vele ander films, denk aan bijvoorbeeld ‘the Fellowship of the Ring’ worden niet voor de hand liggende figuren - sommigen zelfs met een zeker kneuzengehalte - maar wel kleurrijk en met een bepaald uniek talent, bij elkaar gebracht om een bepaald effect teweeg te brengen.


Dit is juist het verassings-element wat dit soort verhalen teweeg-brengt, en wat een prikkelend en inspirerend effect heeft. Afzonderlijk niet zo bijzonder misschien, maar elkaar aanvullend in een team wel. Het geheel is meer dan de som der delen. Dat geldt niet alleen voor het team – op mesoniveau, als je wilt – maar ook individueel, op microniveau. Een bepaalde eigenschap is misschien op zichzelf niet zo bijzonder, maar de unieke mix van je visie, doelen, eigenschappen, passies en talenten, die jij hebt als geheel is wel bijzonder, en buitengewoon.

Wanneer je op voor de hand liggende – geijkte, conventionele – manieren kijkt naar de wereld, is de kans groot is dat je ook verwacht dat je in bepaalde voor de hand liggende eigenschappen uitblinkt. Het ideaalbeeld van jezelf, is misschien wel gevormd door oude verwachtingen en denkbeelden. Ik vind het wel tijd voor een beetje meer plezier, lol, enthousiasme en avontuur!

Thursday 12 March 2009

Vroeger toen ik klein was

Wanneer er vroeger toen ik op school zat om wat voor reden dan ook een tekening gemaakt moest worden, dan dacht men vaak als eerste aan mij. Ik kon het goed, maar men wist ook hoe leuk ik het vond om te doen. Ik legde mijn hele wezen er in, en het resultaat was ongeacht de objectieve esthetische waarde, gewoon top, want met hart en ziel gemaakt. Steltlopen, kon ik ook goed. Het is een kwaliteit waarvan de waarde discutabel is, maar toch. Wanneer er mensen gekozen werden uit een lange rij om teams samen te stellen voor voetbal of handbal, dan werd ik bijna zonder uitzondering, steevast als laatste gekozen. Ik kón vast wel gemiddeld spelen. Als ik wilde. Maar het straalde waarschijnlijk gewoon van me af… ik vind er niks aan!!! (En ik was ook een beetje bang voor de bal om eerlijk te zijn..). Als je kind bent, weet je vrij snel wie je waarvoor moet hebben en kiezen blijkbaar. Je doet vooral dat wat je leuk vind en wat je energie geeft, en je bent niet zo goed in andere dingen, of je vind het gewoon niet leuk om te doen en put het je uit. Als je klein bent probeer je het meeste niet te verbloemen. En je durft op je bek te gaan tijdens het uitproberen van alle dingen die je te gek vind. Sterker nog, je denkt er niet eens bij na…Daar kunnen de meeste volwassenen nog wat van leren.

Wednesday 11 March 2009

Final Fantasy & Personal Branding

Ik las vandaag een artikel op de Personal Branding Blog, over de analogie van roleplayinggames en het echte leven (Personal Branding is a real life Roleplayinggame). Ik ben zelf fan van roleplaying games, ik speel al jaren lang elke nieuwe versie van Final Fantasy op de playstation, en ik zie direct het parallel en misschien ook wel de aantrekkingskracht ervan.

Waarom vind ik dit zo leuk om te doen eigenlijk, vroeg ik me af. Je begint bij een laag level en bouwt in een wereld die je spelenderwijs moet ontdekken je level op tot een echte warrior, magier, of scherpschutter. De fun zit hem in het doen van het spel, en niet alleen om het einde, dat heb ik wel ontdekt. Je leert je vaardigheden in een bepaald gebied te verscherpen tot een superniveau, je leert veel, je praat met alle karakters, je ontdekt verborgen mogelijkheden, je wordt sterker en ontwikkelt strategieën om je vijand te verslaan.


In de Personal Branding Blog wordt ook gezegd: vorm teams waarvan de leden elkaars skills aanvullen. Je hebt een magiër, een vechtjas, een meesterdief en een scherpschutter nodig om een topprestatie neer te zetten (een monster effectief te verslaan). Je kiest vrij in het begin welke personage zich gaat bekwamen in welke krachten. Meestal voor de hand liggend, als je goed oplet, vind je een bepaalde aanleg die direct aanwezig is. Sommigen verassen je, looks can be deceiving. Je hoeft het natuurlijk niet te doen... keuzes maken is moeilijk....maar dan blijf je zitten met een team waarvan de leden allemaal aardig goed in alles zijn, maar hooguit middelmatig ergens blijven steken. Je komt er misschien zo ook wel, maar het duurt langer, je gaat vaker dood, moet het vaker oplossen met brute kracht en je mist een hoop extra’s, en een hoop lol en bevrediging. Als het je gelukt is om de personages op de voor hen op het lijf geschreven rollen perfect uit te bouwen, en hun karakters, uitrusting en acties dusdanig op elkaar af te stemmen dat je doormiddel van kettingreacties explosieve resultaten neerzet, dan ervaar je - op het puntje van de bank - de kick van de synergie!!

Nou ja, voor de RPG-fans dan…Nu gaan we het proberen in real life toe te passen. Waarom in een virtuele wereld wel en in het echt niet?

Tuesday 3 March 2009

Authentic Happiness & Personal Branding

De inhoud van de stroming Positive Psychology is niet direct nieuw, het beeld is alleen gewijzigd. Met een enorme impact op de beleving moet ik zeggen. Gebaseerd op wetenschappelijk psychologisch onderzoek, laat Martin Seligman (een van de oprichters) in het boek ‘Authentic Happiness’, en vele lezingen zien hoe het paradigma van dit vakgebied verschuift van een nogal bekrompen kijk op pathologie, dus alles wat er mis is aan de mens, onze slachtofferrol, en geestelijke ziekten, naar positieve emoties, krachten en waardevolle eigenschappen, en positieve instellingen. Hij noemt deze kernwaarden Signature Strengths. Er zijn testen om deze kwaliteiten, kernwaarden, te meten op www.authentichappines.com.

Onze ‘signature strengthts’, kernwaarden, kunnen gevoed en gekoesterd worden gedurende ons hele leven, met voordelen voor onze gezondheid, relaties en carrière. Dit is ook exact wat ik bedoel met de state of mind, de ‘lifestyle’ van het personal branding.
Je koestert dat wat je bijzonder maakt en werkt hier actief aan, in je gedrag, uitstraling, het beeld wat je bij anderen oproept. Ik vind dat PB hier gewoon actief in verder gaat en perfect op aansluit.

Als je mission-statement en je waarden van binnenuit komen en het is écht, authentiek dus, dan is het een stap op weg naar authentic happiness.

Ik vind in de Positive Psychology een aantrekkingskracht uitstralen (en met mij velen, het is de grootste college van Harvard momenteel) en het veroorzaakt een ongedefinieerde soort prikkeling die bij het idee hoort dat alles mogelijk is, bij hoop, bij het vermogen te kunnen dromen en fantaseren over een (betere) toekomst. Personal Branding zorgt er vervolgens voor dat je het ook nog eens in de praktijk kunt gaan brengen en stap voor stap je dromen kan gaan verwezenlijken.

Sunday 1 March 2009

Career 2.0

Overal kom ik de term 'career 2.0' tegen. Vooral op engelstalige sites heb ik er al veel over gelezen, en er is een overlap met het personal branding concept, zoals ik dat althans uit mijn nieuwe bijbel 'this is your wake-up call' heb opgenomen in mijn systeem.

Het idee is een nieuwe fase van het begrip carriere en loopbaan. Je versterkt je positie door sociale (online) netwerken, door te bloggen, door te leren, door je aan te sluiten bij kortdurende projecten en je eigen tijd in te delen. Niet meer die 40 urige saaie kantoorbaan, niet in een strak hierarchisch verband. Focus ligt wel op de oppervlakkige kant, de zichtbare kant.

In het Nederlands wordt over 'werknemer 2.0' gesproken. Of Millenials, of gen-Y. De term 'Werknemer' vind ik een beetje jammer, dat heeft in mijn beleving ook al een bepaalde lading, bijvoorbeeld dat je dus ergens in loondienst bent. Dit hoeft natuurlijk niet zo te zijn, het is zelfs net zo handig om je diensten als zelfstandige te bieden wanneer het jou uitkomt. Ook wordt het label automatisch op de jongere carrieremakers geplakt, wat niet perse zo hoeft te zijn. Natuurlijk zullen veel jongeren meer gebruik maken van deze trend. Dat wil niet zeggen dat degenen die geboren zijn voor 1980 vanzelf bij de club career 1.0 horen.

Het lijkt mij ook dat het hier gaat om de mate van employability die iemand bezit. De drive om employabel te zijn is niet aan leeftijd gebonden, hoewel het tegenwoordig wel veel gewoner is om jezelf aantrekkelijk te maken en houden voor de arbeidsmarkt. Dat de loyaliteit aan een baas ver te zoeken is tegenwoordig is oud nieuws. Dat er gericht wordt op wat je wel kan, met loyaliteit aan jezelf is beter nieuws vind ik.