Ik zit dus zo een artikel te lezen over de huismoeder die zich ondergewaardeerd voelt. Hier kun je het artikel lezen. Mijn gevoel van onbehagen groeit nauwelijks waarneembaar en ook zonder direct aanwijsbare reden. Ik lees het nog eens, en begin me wat op te winden over allereerst het feit dat het zo is. Vrouwen voelen zich ondergewaardeerd in hun rol als moeder en huisvrouw in deze maatschappij. Echt jammer dat dit zo moet zijn. Hoe denk je dat de toekomst gecreëerd wordt? De kinderen van nu zijn de toekomst van morgen. Dat is geen cliché dat is waarheid. En denk je dat opleiding, scholing, en een MBA alles wel weer rechttrekt?
Een van de ergste dingen die je een kind kan aandoen is een moeder die zich niet lekker voelt. (dit las ik gisteren toevallig in het 'Vrouwelijk Manifest' een spiritueel boek over het vrouw-zijn, en ik vind dit ook). Daarom maak ik mij daar toch een beetje boos over. Nog steeds lees ik uit de tekst een beetje dat de vrouw zich ondergewaardeerd voelt omdat zij van ánderen een 'status nog lager dan een straatveger' krijgt toebedeeld. Dus foei maatschappij en arme vrouwen. Maar hoewel ik het oprecht betreurenswaardig vind dat de samenleving zo opgebouwd is dat dit zo omschreven en geaccepteerd kan worden en dat wij dit zo vinden, ligt er toch ook een verantwoordelijkheid bij de vrouwen zelf.
Het gevoel van de vrouw is afhankelijk van wat de anderen van haar vinden, lees ik hier. Is de vrouw afhankelijk van de waardering van anderen om zich goed te voelen? Dat mag ik toch hopen van niet. Ik geloof er met heel mijn hart in dat iedereen en dus ook sociaal economisch minderbedeelde moeders zonder baan of met een baan die geen voldoening geeft, in staat zijn om de leiding te nemen over hoe zij hun leven leven en beleven. En als deze vrouwen dit zelf ook geloven dan zoeken en creëren ze hun eigen geluk. Dat hoeft geen geld te kosten.
Bovendien, als het moederschap teleurstelt en je hebt geen financiële middelen, hoe kan het dan overigens dat er voortdurend over 'kinderen' gepraat wordt. Denken deze mensen dat een 2e of 3e kind deze dingen zullen veranderen?
Ik snap echt dat het voor sommige moeders niet makkelijk is, geen geld, slechte behuizing, je kind moet gevoed worden, de wasmachine is stuk. Maar het is niet van de één op andere dag zo gekomen, en je hebt zelf de macht en kracht in je om het tij te keren. Ook al heb je geen cent extra, hoezeer je je gewaardeerd voelt heeft toch zeker niemand anders dan jij invloed op? Ik zou graag zien dat deze vrouwen zich zelf helpen en wel zelf hun eigen leven gaan leiden.
5 comments:
Helemaal gelijk Tessa, maar tegelijkertijd is het zeker niet gemakkelijk om in deze maatschappij de rug recht te houden als huismoeder. We leven in een maatschappij waarin vrouwen de wrange vruchten plukken van de doorgeslagen strijd voor emancipatie van enkele decennia geleden. Een maatschappij waarin tegelijkertijd een financiële crisis heerst, dus 'thuiszitten' is uit den boze!
Het verdedigingsmechanisme van menig huismoeder zal in werking worden gesteld na opmerkingen als ‘Naar welke crèche gaat jouw kind?’ of ‘Hij heeft ook nooit leren delen he, is altijd bij moeder thuis geweest’. Goed bedoelde opmerkingen waarin ze ongemerkt laten doorklinken dat zij de werkende moeder als dé norm stellen. Vergetende dat zij waarschijnlijk zelf ook nooit hebben leren delen dan, omdat werkende moeders in hun kinderjaren zeldzaam waren.
Zoals aan zoveel dingen tegenwoordig, ligt ook hier weer de zogenaamde economische groei ten grondslag, die overigens ook ten grondslag ligt aan het schoolsysteem. Iedereen moet aan het werk om nog meer geld te verdienen voor nog meer welvaart. Zelfs GroenLinks had een verkiezingsplannetje om huismoeders de AOW af te pakken. Zij stellen emancipatie kennelijk gelijk aan arbeidsparticipatie (bron: http://hetmoederfront.blogspot.com/2010/03/plan-groenlinks-geen-aow-meer-voor.html). Alsof iedere moeder zo’n hondebaan als Femke wil waardoor je een groot deel van het bijzondere moederschap moet missen.
En dan de dooddoener dat het een eeuwig zonde is dat je als hoger opgeleide thuis zit. Hoe kun je nou op studentenleeftijd al de keuze maken tussen hoger opgeleide zijn of ongeschoolde moeder? Dus eenmaal geschoold, mag je geen huismoeder meer worden of zo? Is de grond voor het schuldgevoel voor toekomstige hoger opgeleide huismoeders misschien verdwenen als de studiefinanciering wordt afgeschaft?
De twijfelachtige verdienste van een maatschappij vol werkende ouders is dat op woensdagmiddag de straten verlaten zijn. ‘Vrij spelen’ wordt beperkt tot het weekend, als dan tenminste niet alle (sociale) verplichtingen moeten worden afgewerkt. Er komen nu zelfs basisscholen zonder vaste vakanties, maar met op te nemen vrije dagen. Op zich best wat voor te zeggen, maar ongeorganiseerd ‘vrij spelen’ is er dan al helemaal niet meer bij. Het kind wordt zo steeds meer veroordeeld tot de animatieteams van campings en het spelaanbod op de BSO.
Ach, het resultaat zal zich over enkele jaren wel laten zien zodra deze kinderen volwassen zijn. Wie weet keert het tij en komt er een accijns op overmatig gebruik van de kinderopvang en ontvangen huismoeders subsidie! Ouders die thuis zijn voor de kinderen, leveren namelijk ook een bijzonder belangrijke bijdrage aan de maatschappij. Dus huismoeders van nu zijn hun tijd vooruit!
Esther
(ps. dit is een hart onder de riem voor de huismoeder, absoluut geen protest tegen de werkende moeder!)
ik vind dit een terechte nuancering, de huismoeder verdient zeker geen veroordeling, ik ben zelf ook een moeder en ik weet dat het moeilijk kan zijn in deze maatschappij. Wat ik echter zie gebeuren, wanner met schrijft met een soort medelijden naar de vrouwen en met verfoeiing naar de maatschappij, is een aanhoudend waargenomen slachtofferschap, wat negatieve gevoelens en depressie veroorzaakt en in stand houdt, waar men op eigen kracht niet uit kan komen. Terwijl ik denk dat het belangrijk is te geloven dat dit wél mogelijk is, omdat dit de vrouwen helpt zichzelf krachtig en zelfredzaam te voelen.
hallo Tessa en Esther,
Wat goed dat er aandacht besteed wordt aan de vrouw. In mijn ogen worden er door onze postmoderne cultuur een boel eisen aan de vrouw van nu gesteld. En dan is het logisch dat in deze verzadigde maatschappij er verwarring gaat ontstaan over onze rol als vrouw, en zeker niet alleen bij vrouwen....bij mannen zie je hetzelfde gebeuren, weliswaar vanuit een iets andere context. Esther je schrijft terecht ook over wat er op je afkomt als huismoeder aan goed bedoelde opmerkingen. Ik ben zelf geen huismoeder maar als ik kinderen zou hebben zou ik er zeker voor gaan en ik geef het je te doen als je voor de keuze komt te staan in deze wereld als je kinderen krijgt....
Wat ik wel weet is dat, wanneer je als vrouw kijkt naar de context van onze cultuur je zelf iets kunt doen aan het veranderen van de cultuur. Het betekent wel dat je als vrouw een stap voorwaarts zet. Ik zal hierbij een deel kopieren van de tekst uit het magazine "EnlgightenNext dat speciaal over vrouwen ging destijd, geloof uit 2007. Het biedt de 10 uitdagingen voor vrouwen in deze tijd:
Lees: gedragscode van een bevrijde vrouw:
http://www.passievoorontwikkeling.blogspot.com/
Ik hoop dat elke vrouw hier het gevoel van krijgt dat hij/zij iets bij kan dragen aan de cultuur waar we in leven.....of je nu werkt of of je nu thuis bij de kinderen bent. Dat maakt vanuit deze diepte niet uit.
groet, Carla
Bedankt voor je reactie, en een mooi artikel Carla. Het is een boeiende reis, een proces wat een leven lang duurt maar wat het zo veel interessanter maakt. "emotioneel rationeel" zijn lijkt wel een beetje een contradictio in termines, en het behoeft meer uitleg denk ik. Maar knap gevat in deze 10 punten. Het is niet zomaar in te zetten, je moet het denk ik eerst het nut en de zin ervan inzien/beleven. Aan alle vrouwen die het wel zien de schone taak anderen te motiveren en inspireren!
Beste lotgenoot,
Ik heb het artikel gelezen dat jou een rot gevoel gaf en moet zeggen ik hetzelfde gevoel er aan over heb gehouden.Vooral dat ze het lef hebben om te vermelden dat een huismoeder een lagere status is dan een straatveger! Dat wil zeggen dat een kinderverzorgster in een kinderopvang ook minder is dan een straatveger! Zij worden immers betaald om voor de kinderen van de werkende moeders te zorgen. Zij moeten enkel voor de kinderen zo goed mogelijk zorgen.(Ik weet ook ze meer doen dan enkel voor de kindren zorgen). Als je een huismoeder bent heb je deze zorg plus nog veel meer aan de hand. Je gaf een mooi voorbeeld van wat iedereen denkt wat we doen alleen tv kijken en chocola eten, WAS HET MAAR WAAR!Het kan zijn dat dit voor sommige vrouwen lukt maar bij mij niet hoor! Ik heb voor ik mijn tweede zoon kreeg altijd gewerkt en had ook geen hogere opleiding maar ik heb wel bereikt wat ik wou, en was toen alleenstaande mama van mijn eerste zoon, ik kon toen ook niet anders!Er moest eten op tafel komen en de huur plus alle andere rekeningen moesten betaald worden zonder een tweede kostwinner. Ik heb nu een tweede kind samen met liefde van mijn leven. nu heb ik de mogelijkheid om thuis te blijven en huisvrouw te zijn ik ben nu echt gelukkig als thuisblijvende mama! ik ga wel eerlijk zijn moest ik het financieel niet trekken samen met mijn partner dan zou ik nooit ten kosten van alles thuis willen blijven om voor de kinderen te zorgen. Ook al zouden men job's me niet liggen ik zou gaan werken. Maar dan weer langs de andere kant kost de kinderopvang wel heel erg veel! En dat is ook weer niet terecht. Maar dat is weer een andere dicutie. Maar nu even terug over hoe zwaar de job van een huismoeder!Zal het even kort samen vatten! 1 Je moet een perfecte kuisvrouwzijn! WAAROM,je bent alle dagen thuis dan moet dat NU toch wel lukken he.(Vindt je man)hij vergeet hoeveel tijd er in de aandacht kruipt van kinderen(de job van een kinderverzorgster is ook fultime als ze het goed doet)
2 Je moet je kind even goed opvoeden net zoals het naar de opvang zou gaan, want de meeste personen dat je kent werken en hun kind gaat naar de opvang en leren daar dit en dat.(Jou kind mag niet achter lopen). Met andere woorden ik weet en besef dat een werkende vrouw veel meer op haar gemak is dan een huisvrouw. Waarom? ZIJ MOET ENKEL OP HAAR WERK.En een huisvrouw die moet 24op24 7op7 want haar werk is thuis. Onze JOB stopt nooit wij blijven gaan en meestal met plezier omdat we er zelf voor kiezen.
In mijn geval ik hou er van om een huisvrouw of thuismama te zijn het geeft me voldoening en veel levensgeluk mijn kinderen zijn daar ook supper gelukkig mee!
Veel liefs geluksmama
PS:Je kan nooit gelukkig zijn in een slechte financiele toestand of je nu bijde werkt of een van bijde thuis blijft. En een mens kan heel veel tegen komen waardoor je financieel ongeluk hebt. Je kan zelfs bijde een masterdiploma hebben. Geluk heb je niet zelf in hand!
Post a Comment