Saturday 21 August 2010

Hondenmanieren en het verwezenlijken van je potentieel

Ik heb een duitse herder van 13 jaar oud. Dat is overigens zeer oud voor een rashond. Toen ik hem net had als pup, heb ik geleerd dat wanneer je niet voldoende doet met de hond en waar deze voor toegerust is, en wat een beroep zal doen op zijn intelligentie en snuffelvermogen, en het bewaken van het baasje en wat al niet meer, deze ongewenst gedrag zal vertonen. Ongewenst gedrag zoals bijten aan meubilair of het verwoesten van je schoenen.


Omdat ik inderdaad niet altijd de drie gewenste uren per dag besteedde aan het wandelen, speuren, pakwerk en kammen van mijn hond… (sorry hond), ging hij dan ook wel eens ongewenst gedrag vertonen.

Dit gedrag was het onophoudelijk aanbieden van een speeltje, om door de ontvanger weer weggegooid te worden. Als het speeltje niet voorhanden(poten) was, was een blaadje, een takje, een plukje haar, maakt niet uit. Een piepklein flapje van iets wat daar in een plasje van kwijl op mijn broek lag, terwijl hij wanhopig en gretig naar me keek, anticiperend met zijn intelligentie, verlangend dat ik het weg zou gooien, zodat hij het kon zoeken en vinden met zijn buitengewoon reukvermogen, kon aanvallen met zijn kracht en snelheid, en terug kon brengen naar zijn baasje, trouw en loyaal als hij is. Dank je wel, hier heb ik mijn van speeksel doorweekte flapje weer terug op mijn witte broek. Hij doet het overigens nog steeds.

Mijn punt hier is, dat dit denk ik ook toepasbaar is op mensen. Mensen, kinderen, met hun unieke eigenaardigheden en talenten, eigenschappen waar een beroep op gedaan dient te worden om een zinvol leven te leiden. Om positieve emoties te ervaren. Om in een toestand van flow te geraken, en een betekenisvol mens te kunnen zijn voor anderen. En om geen ongewenst gedrag te gaan vertonen. Helaas zijn de eigenschappen van kinderen niet in een hondenencyclopedie op te zoeken, en af te leiden uit omvang, afkomst, geslacht, ras of leeftijd. Elk kind en mens is uniek en heeft de vrijheid, veiligheid en ruimte nodig om zijn binnenste unieke toegevoegde waarde te kunnen vinden, tonen en toe te kunnen passen om zijn ware potentieel te kunnen verwezenlijken.

2 comments:

Anonymous said...

Hallo Tessa!
In mijn google-reader kwamen er ineens héél veel blogjes van jou te lezen!
Onze kleindochter krijgt meer dan drie uur aandacht ...... Zo'n kruipertje kun je niet uit het oog verliezen!

Fenny said...

Sorry, ik ben niet Anonymous: ik heb waarschijnlijk het verkeerde knopje aangeklikt!