Positieve Psychologie deel 2

In deze ander benadering van de gangbare psychologie, de positieve psychologie, wordt de juistheid en het alleenrecht van het jarenlange gebruikte standaard model - het disease model - ter discussie gesteld. In een lezing van Martin Seligman, de oprichter van deze nieuwe tak, vraagt hij de luisteraar om zich af te vragen of dit heersende model wel perse juist is, of het enige is. Nu vind ik het zowieso boeiend om die vraag te stellen.

In dit geval heeft hij wat mij betreft een solide punt. De gangbare psychologie, en dan praat ik over de wetenschappelijke versie, focussed op het repareren van de mens met een stoornis, op het helen van wat niet goed is. Het is er in de loop van jaren wel in geslaagd om mensen met een miserabel bestaan enige verlichting te geven. Helaas heeft men zich daardoor nooit gericht op het verbeteren van de normale mens, en het uitbouwen van talent.

Hoewel in de arbeids- en organisatie psychologie wel bijvoorbeeld de onderwerpen motivatie, arbeidssatisfactie en productiviteit uitvoerig ter sprake komen, slaat de balans in het algemeen sterk uit naar de zwakten van de mens. Daar wordt de aandacht op gericht.



En aandacht ergens op richten heeft volgens mij het zelfde effect als water op een plant. Dus onze sterkten hangen er een beetje verdord bij, als je de traditionele psychologie beoefend...